Ahad, 7 Disember 2014

ingatlah saat kita berhadapan kesengsaraan bersama, kemudian ia perlahan-lahan melebar sayapnya, menjadi rama-rama yang indah.

maaflah.

tadi, aku kepenatan.
penat panjat gunung.
tak sempat sampai puncak.
panas gila nak mampus.

dahlah, tak sempat.
larilah turun ke kaki gunung.
untuk segelas air aku letak tadi.
aku punya.

tapi eh, kering.
kecewalah.
haus.
agak-agaklah.

aku angkat dan terbalikkan gelas tu.
macam orang biasa buatlah.
tak percaya mana perginya ni.
dah jadi awan kot.

hm...

tapi lain kali aku kena hati-hati.

tadi, aku tak hati-hati.
letak balik gelas tu.
ia bergolek ke bucu.
oh nasib baik tak pecah.

nasib baik.