Isnin, 16 Februari 2009

Destinasi Pasti


Ku berdiri di antara jalan-jalan
Ku cuba lihat semua
Ternyata aku tak mampu
Aku rabun
Sejauh mana saja yang aku mampu

Masih,

Ku cuba pilih jalan paling sesuai
Jalan yang ku anggap lebih mudah
Dinding keraguan mula mengakar
Segalanya hanya mungkin
Makhluk was-was menertawakan aku

Maka,

Aku cuba membuka mataku
Mencari-cari manisnya yakin dan pasti
Terbentanglah lautan luas dihadapanku
Mana sampan?
Mana kapal?

Jadi,

Aku akan belajar lagi
Cara-cara membuat perahu yg mampu dikawal
Agar ia tetap sahaja bergerak lurus
Stabil dan tidak mungkin terbalik

Kerana aku yakin aku mampu
Selagi ada waktu

Khamis, 5 Februari 2009

Bila Kau Masih Terus Pandang ke Langit Tinggi


Malam yg sunyi....
Hujan yg melebat....
Tanah yg membasah...
Bintang yg menjauh...

Wahai manusia-manusia awan
Menangislah...
Bila tanah-tanah itu sudah kering
Hapuslah segala penyesalan...
Kerana kau mampu dilukai
Kerana kau mampu melihat langit
Kerana kau adalah manusia awan
Ya, aku tahu itu.

p/s: selimutilah hatimu yg kering dan membeku itu...